SIMON KEIZER MAAKT RUIMTE
voor zichzelf, zijn gezin en zijn nieuwe muzikale avontuur

Dit wordt hét jaar van Simon Keizer. De zanger gaat vol goede zin zijn nieuwe solo-avontuur aan. Met een nieuw album, een theatertour en een hele rits aan bucketlist ideeën, laat hij eindelijk écht aan het publiek zien wie hij is: een familieman, een getalenteerde tekstdichter en bovenal… gewoon Simon. Wij reden naar Volendam om het begin van zijn nieuwe muzikale reis vast te leggen.

Dit interview liever kijken of luisteren? Klik dan op de podcast onder aan deze pagina!

De afgelopen maanden heb je een paar singles gereleased; Zomaar zomer en Zin in het leven. Waar haal je al je positieve inspiratie vandaan? 
Simon: “Mijn positieve inspiratie komt écht uit mijn eigen leven. Met name Zin in het leven vertelt over waar ik nu sta. In dat liedje vertel ik over dat er best wat hobbels zijn geweest de afgelopen tijd en dat dat alleen maar mooi is, omdat je daarvan kunt leren. Ik zit boordevol energie en heb zin in het nieuwe avontuur. Het is nu 9 oktober 2024, het album is af en ik denk dat 95% echt vanuit mijn leven is geschreven. Dus dat is prettig.”

Zin in het leven is ook de titelsong van de nieuwe film Rokjesnacht. Hoe verwacht je dat het voelt om jouw stem in zo’n titelsong te horen? 
“Ik heb hem eerlijk gezegd nog niet gezien en dat komt door mijn dochtertje. Ik vertelde haar dat ik de titelsong van een film mocht maken en toen zei ze: ‘Papa, die wil ik met jou zien.’ Ik verwacht komende week daar met mijn dochtertje heen te gaan. Dat moest ik haar beloven.

Maar ik heb het wel al eerder mogen meemaken. Binnen Nick en Simon hebben we vijf titelsongs gemaakt door de jaren heen en dat is echt heel bijzonder. Je zit dan in zo’n zaal met groot scherm, de aftiteling komt naar boven en dan weerspiegelt jouw lied het gevoel van de afgelopen anderhalf uur. Een gevoel van trots overheerst dan.”

"Ik kan het iedereen aanraden
om de verschuiving van hoofd naar hart
eens onderhanden te nemen."

Hoe heeft solo gaan je muzikale aanpak veranderd?
“Ik heb een vrijer gevoel, realiseer ik me nu. Waarmee ik dus niet wil zeggen dat ik met Nick en Simon geen vrij gevoel had, maar nu merk ik dat mijn liedjes echt 100% over mijn leven mogen gaan. Binnen Nick en Simon was ik daar toch een beetje gereserveerder mee omdat je altijd een liedje samen zong. Ik kon wel heel specifiek iets over mijn dochtertje maken, maar dat voelde niet oké. Nu is het mijn tempo en mijn verhaal. Ik ben ook wat van het veilige afgestapt. Je bent een manier van werken gewend en dat is ook een beetje je comfort zone. Maar als ik dan toch iets nieuws begin, laat me dan ook echt voelen wat dat dan is.”

Je handelt nu meer vanuit je gevoel dan vanuit je ratio. Waar merk je dat het meest in?
“In het dagelijks leven merk ik het in het feit dat ik heel relaxt ben. Ik kon, en bij vlagen kan ik het nog steeds, heel erg in mijn hoofd zitten, piekeren, alleen maar denken, wikken en wegen en dat ging hand in hand met licht geïrriteerd kunnen zijn. Dat heb ik nu veel meer naar de achtergrond weten te krijgen. Qua muziek is het net allemaal wat persoonlijker geworden, wat dichterbij. Dat is het verschil. Ik kan het echt iedereen aanraden om de verschuiving van hoofd naar hart eens onderhanden te nemen.”

Je teksten hebben vaak iets ritmisch en poëtisch. Heb je er al eens aan gedacht om een dichtbundel uit te brengen?
“Hmm… wel aan gedacht! Het heet ook tekstdichten, hè? Songwriting. Je hebt de muziek en je hebt tekstdichters. Ergens zijn het gedichten die in melodieën verweven worden. Maar een dichtbundel… Nou, laten we het een bucketlist dingetje noemen. Je plant een zaadje.”

"Mensen wisten niet zo goed
wie de echte Simon was
en ik eigenlijk ook niet."

In je column en je verhalenboek Ik en Simon belicht je de worsteling tussen de echte jij en de bekende naam “Simon”. Heb je het idee dat die twee nu meer één worden?
“Ja. Dat ging erover hoe anderen Simon denken te kennen. Mensen wisten niet zo goed wie de echte Simon was. En ik was er zelf eigenlijk ook nog niet achter. Ik heb mezelf gewoon veel beter leren kennen het afgelopen jaar. Dat komt ook over op de bezoeker. Zij zien nu veel meer de echte Simon.

En het is wel heel grappig. Soms blader ik door die bundel en dan zie ik zo’n andere man. Ik had daar geen kinderen en meer hoef ik eigenlijk niet te zeggen. Dat is zo’n aardverschuiving geweest in mijn persoontje. Ik kan echt glimlachend dat boek doorbladeren. Er zitten mooie stukken tussen, maar af en toe lees ik iets en dan denk ik: Ach, lieverd toch, dat is toch helemaal niet meer zo?”

De titel van je tour Ruimte kan zowel iets positiefs als iets negatiefs betekenen zoals vrijheid versus leegte. Hoe heb je de titel oorspronkelijk ingestoken?
“Als je een theatertour plant, gebeurt dat anderhalf jaar van tevoren. Ik had geen idee wat ik ging brengen, maar ik wist wel dat ik ruimte nam voor mezelf en een stapje terug deed. Toen vond ik dat eigenlijk best een mooi woord. Mijn album heet ook Ruimte en ik zie het als iets heel positiefs. De ruimte benutten, ruimte nemen en in het theater met het publiek in één en dezelfde ruimte een mooie avond beleven.”

Je gaat met je tour ook de grens over naar België. Hoe voelt het nu je een internationale solo-artiest bent?
“Haha! Zo voelt het totáál niet, absoluut niet. We waren altijd al in Vlaanderen te vinden. Al onze releases gingen hand en hand met een release in België. Ik voel mezelf niet een internationale hit-sensatie. We hebben wel ooit een nummer één hit in Suriname gehad en daar voelde dat wél zo. Maar nee, het zijn nu gewoon míjn liedjes en op deze manier bedien ik de fans in Vlaanderen. 19 juni 2025 in Antwerpen. Het is nog ver weg, maar de tijd gaat snel.”

"Zo wordt de bucketlist langer en langer.
Een mooie stip op de horizon."

Wat vind je zo waardevol aan op het toneel staan?
“Eén van de fijnste plekken is het nu. We zitten tegenwoordig altijd in de toekomst, maar op zo’n avond in het theater ben je even tijdloos, samen met een paar honderd mensen. Die tijdsvacuüm is zo’n mooie plek om te zijn, om daar dan je liedjes te mogen brengen en je verhalen te mogen vertellen. In het theater kan je spelen met de spanningsboog en komen de verhalen zo recht bij iemand aan.”

Je hebt een succesvolle samenwerking met Jan Smit. Waarom denk je dat jullie zo goed samen kunnen creëren?
“Leuk dat je hier induikt. Ja, Jan heeft mij het geloof bijgebracht. Muziek is altijd een droom geweest en door Jan kwam het ineens dichtbij. We waren tieners toen we samen liedjes begonnen te maken en dat werden per ongeluk hits. Hij heeft mij zelfverzekerdheid bijgebracht en dat is een niet te breken vriendschap geworden. Maar waarom we zo goed samenwerken? Soms is iets niet te verklaren en ik denk dat dit zo’n ding is. Het klikte gewoon meteen. We hadden het er wel laatst gekscherend over, wat een mooie tijd dat was en of we het niet weer eens over konden doen. Zo wordt de bucketlist langer en langer. Een mooie stip op de horizon om misschien weer een keertje samen muziek te maken.”

"Een mooie avond maken en dat
veertig keer mogen brengen...
dat is pure luxe als ik dat nog
heel lang mag blijven doen."

Eerder dit jaar deelde je op social media je eerste duet met je zoontje. In hoeverre merk je dat hij een voorliefde krijgt voor muziek?
“Ik heb één referentie en dat is zijn zus. Mijn dochter is zeven, hij is nu bijna drie, en zij is ook muzikaal, maar meer op gebied van dans. We hebben een vleugel thuis staan en hij trekt erg naar die vleugel toe en is heel scherp van gehoor. Als we liedjes aanzetten heeft hij ook een heel eigen wil. Hij zit nu in zijn Meghan Trainor fase. Maar dat duet was toen ik hem naar bed bracht. Hij zong Perfect mee van Ed Sheeran, die ik al heel vaak voor hem had gezongen. Op dat moment zong hij mee. En ook de goede toonhoogte! Toen dacht ik dat we één of ander genie op de wereld hadden gebracht. Maar dat is nu wel weer een beetje gezakt want hij zit nu in de fase ‘papa-mag-niet-meer-zingen’. Zijn zus heeft die ook ooit gehad. Maar het is heel erg leuk om die interesse in muziek spelenderwijs te zien ontstaan bij kinderen.”

Hoe zorg je voor een gezonde werk/privé-balans?
“Door daar heel duidelijk voor te kiezen. Ons weekend duurt een dagje langer, dus de maandag blijf ik thuis. Dat is een dagje extra samen met mijn vrouw. De theatertour is met name een doordeweekse show omdat ik in het weekend lekker met het gezinnetje kan zijn. Mijn oudste is zeven, die gaat naar school, komt terug en gaat gelijk door naar een vriendinnetje. Dat glipt zo door mijn vingers. Maar het weekend zorgt ervoor dat ik wel nog iets met het gezinnetje kan doen. Als je 21 bent, je hebt een doorbraak en wil geen ééndagsvlieg zijn, dan pak je álles aan. Zo stonden we ook bekend. We zeiden overal ja op, maar dat gaat wel ten koste van je privéleven. Voor toen was dat super logisch en nu voelt het in deze fase heel logisch om daar wat meer onderscheid in te maken.”

Hoe zie je jezelf en je carrière over tien jaar?
“Dat weet ik écht niet. Er zijn ook zoveel deuren opengegaan omdat ik ineens aanvragen kreeg uit zeer verrassende hoeken. Met vrienden vind ik het op ondernemersvlak leuk om aan startups mee te helpen. Tv-land is nog altijd heel erg welwillend en geïnteresseerd. Er zijn zoveel leuke mogelijkheden… Ik hoor net dat ik een dichtbundel moet schrijven van je. Alles is mogelijk. Ik heb wel een voorliefde voor theater, dus ik hoop dat ik dat wel eens in de zoveel tijd mag blijven doen. Een mooie avond maken en dat zo’n veertig keer mogen brengen, dat is pure luxe als ik dat nog heel lang mag blijven doen.”

Is er een nummer wat jij mensen aanraadt om te gaan luisteren? 
“Bij mij komt altijd Ed Sheeran terug. Ik zeg wel eens voor de gein: ‘Later als ik groot ben, wil ik Ed Sheeran worden…’ Wie niet? Zijn documentaire op Disney Plus is heel mooi. Hij wilde daarmee het maakproces van het nieuwe album vastleggen, maar rond die periode gebeurden er hele heftige dingen in zijn leven. Toch besloten ze dat ook maar vast te leggen. Dus je ziet zo puur de mens Ed Sheeran en dat vind ik heel mooi om te zien. Dus wat ik zou aanraden: die docu en de muziek die daarbij hoort.”

Heb je tot slot nog een scoop voor onze lezers?
“Ik noemde al de titel van het album, dat heet ook Ruimte, dat heb ik nog niet laten weten, maar dat weten jullie nu. Ik ben heel open geweest, dus je weet nu alles van me. Er is ruimte.”

Meer weten? Beluister het complete gesprek via onze podcast Theater Praat op Spotify en YouTube! 
Ruimte is op vrijdag 19 maart 2025 te zien in Theater Lampegiet. Bestel nu je tickets.